شب قدر

قرار بود احسن الخالقین باشی؛اشرف مخلوقات،خلیفه الله،جانشین خدا در زمین.

و تو آفریده شدی تا به کمال برسی و حقیقت کمال چیزی جز عبادت و شناخت خدا نبود.

یادت هست؛آن عهد قدیمی را می گویم همان که همه مان در عالم زر با خدا بستیم

قرارشد وقت هبوط به زمین فراموش نکنیم که ما قسم خوردیم یکتاپرست بمانیم 

اما حالا خیلی چیزها جایش را به پرستش خدا داده .چیزی به نام فرزند،همسر،پول،موقعیت شغلی،شهرت،وحتی علم!

ما یادمان رفت برای رسیدن به کمال بابد در هر مرتبه ای که هستیم همه چیز را برای رضای خدا بخواهیم.

آن روز که خدابه خاطر تو همه ملائک را دستور به سجده داد،شیطان کینه ای شد و رو در رو با خدا جنگید.او هنوز هم با خدا می جنگد.خودش خواست تا در مقابل تمام عبادتهای 6000ساله اش گمراهی بندگان خدا را طلب کند و این یعنی شیطان آنقدر از خدا متنفر شد که این گونه انتقام گرفت و نخواست هیچ عبادت و اطاعتی از او باقی بماند،بلکه همه را پس گرفت تا آشکارا با او بجنگد.آتش خشم و کینه باعث شد که شیطان آتش دوزخ را ترجیح بدهد. حواسمان باشد از هیچ کس متنفر نشویم!چون تنفر کینه می آورد و کینه انسان را به جهنم میکشاند.درست مثل شیطان!

و حالا وقتی در گذرگاه زندگی خدا را فراموش می کنیم با کسب همراهی میکنیم که از خدا متنفر است و سرسخت ترین دشمن اوست. تو حتی گاهی میتوانی صدایش را بشنوی:وقتی که آتش خشم بر تو غلبه می کندو قلبت به تپش می افتدو فریاد می زنی،وقتی که کینه توزانه افکار منفی را در ذهنت می پرورانی و با مرور آنها حرص میخوری،و وقتی که آشکارا کسی را با سخنانت آزار می دهی؛اگر خوب گوش کنی صدای خنده شیطان رو می شنوی"همان کسی که از خدا متنفر است"

می گویند وقتی آدم و حوا به زمین هبوط کردند از هم جدا شدند و چند سال طول کشید تا یکدیگر را یافتند.لحظه میقات آنها بر سر کوه صفا و مروه بود،شتابان به سمت یکدیگر دویدند و همدیگر را در آغوش کشیدند!

و قصه آدم و زمین از آن روز شروع شد،از آن روزی که هابیل و قابیل به دنیا آمدند و زمین میدان امتحان بود؛همان جایی که انسان برای به کمال رسیدنش در آن فرود آمد.

و قابیل اولین کسی بود که با شیطان هم پیمان شد و چقدر حضرت آدم گریست بر این مصیبت!

"و تو همان آدمی که با خطاب اهبطوا بر این سیاره رنج فرود آمده ای و آن خطاب را تو از یاد برده ای.اما آدم به یاد داشت که آن همه گریست تا بازش پذیرفتند"(شهیدآوینی)

به عشق شهدا...